Η λογοθεραπεία είναι εξαιρετικά σημαντική για την αποκατάσταση του ασθενούς και για την βελτίωση της λειτουργικότητάς του.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, αποτελεί αναπόσπαστο και εξαιρετικής σημασίας μέρος του προγράμματος αποκατάστασης για τον ασθενή αλλά και για τους φροντιστές. Στοχεύει στη μέγιστη δυνατή ανεξαρτησία και αυτονομία του ασθενή και δρα στους εξής τομείς:

Προβλήματα λόγου

Αφασία: διαταραχή του λόγου μετά από κρανιοεγεφαλικές κακώσεις  ή παθολογικά αίτια (πολλαπλή σκλήρυνση. Parkinson κ.α.). Ένα άτομο με αφασία μπορεί να παρουσιάζει:

• Διαταραγμένη αντίληψη του λόγου (κατανόηση λέξεων, φράσεων)
• Διαταραγμένη εκπομπή του λόγου (κατονομασία, εύρεση λέξεων, διαμόρφωση προτάσεων, κ.α.)
• Διαταραγμένη ικανότητα ανάγνωσης και γραφής

Γνωστικές – Γλωσσολογικές Διαταραχές: διαταραχή του λόγου σε περιπτώσεις άνοιας και άλλων εκφυλιστικών παθήσεων:

• Δυσκολία εύρεσης λέξεων
• Διαταραχές μνήμης
• Διαταραχές προσανατολισμού
• Διαταραχές κριτικής ικανότητας, κ.α.

Προβλήματα Ομιλίας

Διαταραχή Άρθρωσης: μη ορθή παραγωγή των φθόγγων
Δυσαρθρία: επηρεάζεται η αναπνοή, η άρθρωση, η φώνηση και η προσωδία λόγω νευρομυϊκών διαταραχών
Απραξία Ομιλίας: δυσκολία στον προγραμματισμό των κινήσεων των οργάνων που συμμετέχουν στην ομιλία
Δυσφωνία: προβλήματα στον τόνο, την ένταση και την ποιότητα φωνής

Προβλήματα κατάποσης
Δυσκολία στην κατάποση υγρών ή/και στερεών τροφών που εκδηλώνεται σε ένα ή περισσότερα στάδια του μηχανισμού της κατάποσης (στοματικό, φαρυγγικό, οισοφαγικό)

Η συμμετοχή του ασθενούς σε ένα λογοθεραπευτικό πρόγραμμα έχει ως αποτέλεσμα:

• Tην βελτίωση της ομιλίας (άρθρωση, ένταση φωνής, φώνησης, ρυθμού, προσωδίας)
• Την βελτίωση της κατανόησης του λόγου
• Την βελτίωση της ικανότητας έκφρασης
• Την βελτίωση της ικανότητας ανάγνωσης και γραφής
• Την αξιοποίηση των δυνατοτήτων επικοινωνίας του ατόμου
• Την εκπαίδευση σε εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας (σύστημα συμβόλων, νοήματα, σχέδιο, βιβλίο επικοινωνίας)
• Την αντιμετώπιση προβλημάτων κατάποσης